Warunki w naszej szerokości geograficznej
Jedna rzecz jest pewna - Słowianie zasiedlali Europę Środkową i Południową od lat 550 n. e. i przebywali na obszarze między Wisłą a Odrą. O fakcie tym świadczą masowe kroniki, w których językoznawcy doszukali się zarówno słowiańskich imion tudzież i nazw przedmiotów a ponadto roślin opartych na języku indoeuropejskim z wyróżnikami charakterystycznymi dla Słowian. Przyjmuje się więc V wiek za okres przybycia Słowian, a tych przed chwilą wspomnianych pochodzenie traktowane jest wciąż z wielkim dystansem mimo, iż są i teorie mówiące, że Słowianie są odwiecznymi mieszkańcami terenów między Wisłą a Odrą.
Pozostawiając takie wszelkie założenia dalsza historia Słowian jest nad wyraz pewna jak też mniej w niej wątpliwości odnośnie dziejów tych plemion. Od VI wieku datuje się okres Wielkiej Wędrówki Słowian, którzy rozprzestrzeniali się na zajętych terenach w kierunku Łaby, Wołgi, dalej na wschód, po Bramę Morawską oraz Przełęcz Dukielską. Nasi przodkowie preferowali tereny leśne usytuowane w obszarze rzek, bagien. Zakładali osady, uprawiali ziemię, prowadzili hodowlę stworzeń, rozwijali rzemiosło, ceramikę, czcili bogów oraz budowali im liczne świątynie. Ekspansje takie zmieniły obraz etniczny Europy od Łaby po Dniestr oraz od jeziora Ładoga po Peloponez. Niejednokrotnie Słowianie próbowali zawładnąć stolicą świata, jaką naówczas było Bizancjum, potem Konstantynopolem, a następnie oraz Czarnogrodem. Słowianie za cel stawiali sobie urzeczywistnienie wszelkich marzeń o zawładnięciu skarbami świata, jakie symbolizowała stolica nad Bosforem.